เกี่ยวกับเรา
เกี่ยวกับเรา

บริษัทไอบีบีอินเตอร์เนชั่นแนลจำกัด ขอสงวนสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และ พ.ศ.2539 ห้ามคัดลอกข้อมูล รูปภาพ ทำซ้ำหรือดัดแปลงข้อความไปใช้เผยแพร่ต่อสาธารณชน หรือแอบอ้างเพื่อการค้าไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ทำให้ข้อมูลบิดเบือนและเกิดความเสียหายต่อเจ้าของสิทธิ์ หากละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด โดยไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า
READ MORECategories
- Sharing World ^_^ (3)
- Slideshow (2)
- คุยกับอ.วรเศรษฐ์ (5)
- ธุรกิจส่งออก (9)
- บทความน่าสนใจ (32)
- ธุรกิจนำเข้า (4)
- ภาพบรรยากาศ (4)
- สถานที่อบรม (2)
- สัมมนา Alibaba และการนำเข้า-ส่งออกออนไลน์ ( 2 วัน ) (1)
- หาสินค้า (10)
- อบรมสัมมนา (4)
- เทคนิคการตลาด (15)
- เสียงตอบรับจากลูกศิษย์ (27)
Comments
- piyakamolyaluck: สวัสดีคะท่านอาจารย์ วรเศรษฐ์รัก ขออนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ ด้ว… on กิจกรรมเลี้ยงอาหารเด็ก จ.สิงห์บุรี
- กัญญรัตน์: สนใจค่ะไม่ทราบว่าต้องมีความรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์เรื่องอะไร… on คอร์ส 2วัน กับ 6วัน แตกต่างกันอย่างไร?
- ซัน & พร: สวัสดีครับ คุณวรเศรษฐ์ ไม่ได้เข้ามาเว็บนี้นาน เวิบเปลี่ยนไปจ… on กิจกรรมเลี้ยงอาหารเด็ก จ.สิงห์บุรี
-
พี่หมี / sirikarn
HI ดีจ้า…..พี่หมี รายงานตัว แถวตร๊งง (พี่ๆ เก็บพุงหน่อยพี่ เดี๋ยวแถวไม่ตรง) ที่ จริง…… […]
-
เมื่อเครื่องสำอางค์ไม่ได้มีไว้ขายหน้าเคาเตอร์เท่านั้น
ในต่างประเทศนั้น เริ่มมีการตระหนักถึงความสำคัญของการขายสินค้าจำพวกเครื่องสำอางค์บนเว็บไซ ต์ ซึ่งสมัยก่อนนั้น เวปจำพวกเครื่องสำอางค์ถูกใช้เพื่อโชว์สินค้าใหม่ ๆเท่านั้น ปัจจุบัน สินค้าจำพวกเสื้อผ้า การเดินทาง […]
-
“โยเกิร์ตเย็น ๆ มาแล้วคร้าบ”
ไม่ทราบว่าทุกท่านในที่นี้ชอบทานไอศกรีมโยเกิร์ตกันบ้างรึเปล่า ครับ แล้วถ้าหากทุกคนต้องการจะทานไอศกรีมโยเกิร์ต ไม่ทราบว่าทุกท่านนึกถึง brand ใดครับ หลายท่านอาจจะตอบได้เลยว่า Red Mango […]
เกี่ยวกับเรา
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2547 สมัยผมเพิ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยมาใหม่ ๆ ด้วยความที่เป็นเด็กไฟแรง ผนวกกับความขี้เกียจตื่นเช้าและอยากมีธุรกิจส่วนตัว ตอนนั้นผมจำได้ว่า ผมได้เห็นประวัติชีวิตของคุณฐิตินาถ ณ พัทลุง แล้วรู้สึก อึ้ง ทึ่ง เสียว อย่างบอกไม่ถูก คุณฐิตินาถติดหนี้นับร้อยล้านบาท แต่ก็สามารถปลดหนี้และค้นพบกับการชีวิตใหม่ที่ตัวเองต้องการได้ในระยะเวลาอันสั้น ผมรู้สึกประทับใจและตั้งเป้ากับตัวเองว่า ผมต้องมีเงินร้อยล้านให้ได้ภายใน 10ปี ว่าง่าย ๆคือภายในอายุ 35 ปี ผมต้องเกษียณให้ได้ เพราะหลังจากนั้น ผมจะใช้ชีวิตกับการผจญภัยและค้นหาโลกกว้างกับภรรยาสุดที่รักของผม
ผมเริ่มต้นชีวิตหลังรั้วมหาวิทยาลัยด้วยการใช้ชีวิตอยู่หน้าคอมพิวเตอร์และเข้าร้านหนังสือซะเป็นส่วนใหญ่ ด้วยเหตุผลว่า ผมอยากค้นพบธุรกิจส่วนตัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ผมเชื่อมั่นว่า ธุรกิจที่เริ่มต้นได้ง่ายที่สุดน่าจะเป็นธุรกิจออนไลน์ ด้วยเหตุผลว่า ธุรกิจออนไลน์เป็นธุรกิจที่ไม่ต้องใช้เงินทุนมากนัก เป็นช่องทางการตลาดใหม่ที่เปิดโอกาสให้นักธุรกิจหน้าใหม่มีโอกาสที่จะขยายธุรกิจส่งออกสินค้าไปยังต่างประเทศ ขณะนั้น ผมฝันที่จะส่งออกสินค้าไทยไปต่างประเทศ เพราะเชื่อเหลือเกินว่าสินค้าไทยมีคุณภาพดีและเป็นที่ต้องการของลูกค้าต่างชาติ แต่เสียอย่างเดียวคนไทยมักจะเก่งแต่ด้านการผลิตแต่อ่อนประสบการณ์ด้านการตลาด
ผมจึงเริ่มต้นหาข้อมูลด้านการขายสินค้ายังต่างประเทศ โดยใช้อินเตอร์เน็ตและหาข้อมูลตามหนังสือต่างประเทศต่าง ๆ ผมใช้เวลาเสาร์-อาทิตย์อยู่บนศูนย์หนังสือจุฬาฯ โดยผมจะเน้นอ่านหนังสือต่างประเทศเป็นหลัก ด้วยความเชื่อที่ว่า หนังสือต่างประเทศย่อมทันสมัยมากกว่าหนังสือแปลของไทย ผมค้นพบหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า eBay.com ผมค่อนข้างชอบสีสันของโลโก้อีเบย์ ดูแล้วน่าสนใจและน่าค้นหา ผมยืนอ่านหนังสือเล่มนี้อย่างตั้งใจ ผมค้นพบว่า eBay คือเว็บไซต์ประมูลสินค้าอันดับ 1 ของโลก โดยลูกค้าส่วนใหญ่คือชาวอเมริกัน โดยมีอัตราจำนวนผมเข้าชมเว็บไซต์มากกว่าสิบล้านครั้งต่อวัน ฟังแล้วความฮึกเหิมของผมปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง ผมเชื่อเหลือเกินว่าตัวเองจะสามารถประสบความสำเร็จได้บน eBay ผมจึงตัดสินใจเริ่มต้นธุรกิจออนไลน์ขนาดย่อมของตนด้วยการยืมพลอยจากโรงงานที่จันทบุรีมาขายใน eBay.com
หลังจากผมได้สินค้าจำพวกพลอยชนิดต่าง ๆมาแล้ว ผมทำการศึกษาพลอยชนิดนั้นและเริ่มถ่ายภาพสินค้าและลงขายสินค้าใน eBay.com ทันที ผลปรากฏว่า ผมขายสินค้าได้บ้าง แต่ไม่ได้มากมายอะไร เดือนแรกผมขายสินค้าได้ราว ๆ 500 ดอลล่าร์หรือประมาณ 20,000 บาทในขณะนั้น ก็ถือว่าดีมาก ๆแล้วสำหรับการเริ่มต้นธุรกิจจากศูนย์ อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าผมต้องขายสินค้าได้มากกว่านั้น ผมจึงเริ่มศึกษาหาช่องโหว่ของอีเบย์ และทำการทดลองเทคนิคต่าง ๆที่ฝรั่งในบอร์ดอีเบย์นำมาสอนกัน ปรากฏว่าผมสามารถเพิ่มยอดขายจาก 20,000 บาทเป็น 200,000 บาท ในเดือนที่สอง ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า ผมที่คิดว่าตัวเองเก่ง รู้ทุกอย่างแล้วกลับคือคนที่โง่ที่สุด หากเราไม่คิดที่จะหาความรู้เพิ่มเติม ไม่นานเราก็จะเป็นคนที่จมปลักอยู่ในอีโก้ของตัวเอง แต่การเพิ่มยอดขายอย่างมหาศาลในระยะเวลาอันสั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก หลังจากผมทำธุรกิจอีเบย์ได้ไม่กี่เดือน เช้าวันหนึ่งผมตื่นขึ้นมาด้วยความผิดหวัง ผมพบว่าผมโดนแบนจากอีเบย์ ด้วยเหตุผลที่ว่า ผมละเมิดกฏบางข้อของอีเบย์ทำให้ผมโดนทางอีเบย์ระงับการใช้งาน ผมจึงพยายามที่จะแก้ปัญหานี้ด้วยการส่งเอกสารไปยังอีเบย์ซึ่งสมัยนั้น คุณต้องส่งแฟกซ์ไปที่อเมริกันและคุยกับเจ้าหน้าที่เพื่อให้เค้าลองพิจารณาคืนสิทธิ์การเปิดร้านค้าให้คุณอีกครั้ง สุดท้าย ผมใช้เวลาร่วม 3 เดือนในการง้ออีเบย์และก็สำเร็จ อีเบย์ให้ผมเปิดร้านค้าได้อีกครั้ง
ครั้งนี้ ผมสัญญากับตัวเองว่าจะธุรกิจสายขาว หมายถึงธุรกิจที่เป็นไปตามกฏระเบียบของอีเบย์ ผมเชื่อว่าการทำธุรกิจออนไลน์อย่างยั่งยืนต้องปฏิบัติตามกฏของเขาอย่างเคร่งครัด ผมเริ่มต้นธุรกิจออนไลน์ครั้งใหม่ด้วยการลงทุนซื้อพลอยมาจากโรงงานในจันทบุรี แทนที่จะยืมพลอยจากโรงงานเหมือนก่อนหน้านี้ เหตุผลที่ผมลงทุนซื้อพลอยจำนวนมากในครั้งนี้ เพราะผมมั่นใจว่า ผมสามารถทำเงินจากธุรกิจนี้ได้อย่างมหาศาล ผมเริ่มลงทุนด้วยเงินจำนวน 500,000 บาท ซึ่งเป็นเงินที่กำไรมาจากขายของในอีเบย์ก่อนที่จะโดนแบน ซึ่งคราวนี้ ผมพยายามคัดเลือกพลอยที่มีความต้องการสูง แต่ราคาต่ำ ซึ่งการคัดเลือกพลอยลักษณะนี้ได้ต้องอาศัยโปรแกรมต่าง ๆ ที่จะช่วยวิเคราะห์ว่า ลูกค้าชาวอเมริกันส่วนมากชอบพลอยชนิดใด สีใด ไซส์ใด รวมถึงมองว่าพลอยตัวไหนเป็นพลอยแพง พลอยตัวไหนเป็นพลอยราคาถูก หลังจากผมวิเคราะห์แล้ว ผมพบว่าลูกค้าชื่นชอบพลอยแดงและพลอยน้ำเงินมากที่สุด โดยเฉพาะพลอยแดงที่มาจากประเทศพม่า จะได้รับความนิยมสูงสุด ขณะนั้น พลอยพม่าระดับกลางที่ขายกันอยู่ในตลาด ราคาจะเริ่มตั้งแต่หลักพันขึ้นไป ซึ่งผมคิดว่าหากเราสามารถหาพลอยแดงที่ราคาต่ำกว่าพันบาทได้ น่าจะทำให้เราได้รับการตอบรับที่ดี ผมจึงเริ่มมองหาพลอยแปลก ๆตามตลาดพลอย ซึ่งผมบังเอิญเจอพลอยชนิดหนึ่งที่อาจจะสวยสู้พลอยแดงจากพม่าไม่ได้ แต่ก็ได้เปรียบที่ราคาถูกกว่ามาก รวมถึงขนาดของพลอยก็ใหญ่กว่าพลอยพม่ามาก สิ่งที่ค้นพบคือ พลอยแดงจากแอฟริกา ผมเกิดอาการตื่นเต้นกับการค้นพบครั้งใหม่ซึ่งผมเชื่อเหลือเกินว่ามันเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ จริง ๆแล้วในตลาดพลอยไทยก็มีการขายพลอยแดงจากแอฟริกากันอยู่ก่อนแล้ว แต่ไม่ได้รับความนิยมมากนัก รวมถึงเป็นตลาดเฉพาะกลุ่มเท่านั้น เนื่องจากกรรมวิธีการในเจียระไนพลอยยังไม่ได้รับการมาตราฐานสากล ซึ่งทำให้ได้รับความนิยมไม่มากนักในกลุ่มลูกค้าตลาดบน แต่สำหรับผมการที่ผมได้พลอยขนาดใหญ่ในราคาพลอยขนาดเล็ก ย่อมทำให้ผมยิ้มไม่หุบกับความหวังใหม่ในชิวิตครั้งนี้
ผมจึงทำการตลาดในอีเบย์อย่างเต็มรูปแบบอีกครั้ง โดยครั้งนี้ผมจัดหนักด้วยการจ่ายค่าธรรมเนียมมหาศาลให้กับทางอีเบย์เพื่อให้จะทำให้สินค้าของผมไปอยู่ในจุดที่โดดเด่นที่สุดในอีเบย์ ผมลงทุนไปหลายแสนบาทในเดือนแรกที่เปิดร้านค้าออนไลน์อีกครั้ง หลังจากลงสินค้าไปไม่นาน ผมได้รับการตอบรับที่ดีมาก ๆ ลูกค้าชื่นชอบในสินค้าของผมอย่างยิ่ง ยอดขายของร้านค้าผมเพิ่มขึ้นจาก 2 แสนกลายเป็นหลักล้านบาทในระยะเวลาไม่ถึง 1 เดือน ผมยอมรับว่า ช่วงนั้น ผมเดินไม่ติดพื้น เรียกได้ว่ากลายเป็นมนุษย์อีโก้อย่างสมบูรณ์แบบ ผมเชื่อว่าตนเองเก่งที่สุดในโลก เชื่อว่าการหาเงินง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก เพราะเพียงแค่กระดิกนิ้วคลิกคีย์บอร์ดไม่กี่ที เงินก็ไหลมาเทมา ผมใช้เวลาไม่นานก็สามารถมีเงินเก็บหลายล้านบาท ช่วงนั้นชีวิตเหมือนฝัน เพราะอยากกินอะไรได้กิน อยากไปเที่ยวที่ไหนได้ไป แต่ยังโชคดีที่ผมยังรู้จักการใช้เงินให้ถูกวิธี ต้องขอบคุณแม่ที่สอนเรื่องเทคนิคการใช้เงิน สร้างเงิน ผมแบ่งเงินไว้หลายส่วนเพื่อนำมาใช้ลงทุนในหุ้นและอสังหาริมทรัพย์
ต่อ จากนั้นไม่นาน ผมเริ่มประสบกับปัญหาเรื่องคุณภาพและมาตราฐานของพลอยแดงจากแอฟริกา ผมพบว่าลูกค้าชาวอเมริกันมองเรื่องความปลอดภัยเป็นอันดับหนึ่ง ขณะนั้นมีการประโคมข่าวเรื่องสารปนเปื้อนในพลอยแดงจากแอฟริกา ซึ่งทำให้ลูกค้าหลาย ๆรายสอบถามกันเข้ามาชนิดตอบอีเมล์กันไม่หวั่นไม่ไหว ผมพยายามแก้ปัญหานี้ด้วยการส่งตัวอย่างพลอยแดงไปตรวจตามสถาบันวิจัยชั้นนำ แม้ว่าผลการตรวจสอบจะเป็นที่น่าพอใจแต่ลูกค้าก็ยังไม่ได้ให้ความเชื่อถือมาก นัก แม้ว่าปัญหานี้จะไม่ได้ทำให้ผมพบกับภาวะขาดทุน แต่ก็ทำให้ยอดขายหายไปเป็นจำนวนมาก ผนวกการเพิ่มจำนวนของคู่แข่ง ทำให้เกิดภาวะการตัดราคา รวมถึงปัญหาการขายพลอยปลอม ผมจึงตัดสินใจที่จะหาธุรกิจเพื่อเติบโตมากกว่าเดิมและบรรลุเป้าหมาย 100 ล้านบาทภายใน 10 ปีอย่างที่ตัวเองฝันไว้ให้ได้ แต่อย่างไรก็ตาม ผมต้องขอบคุณอีเบย์ที่ให้โอกาสผมได้เติบโตอย่างสง่างามและพร้อมจะก้าวสู่โลก ธุรกิจระดับโลกในภายภาคหน้า
จริง ๆแล้วผมมีไอเดียอยู่ในหัวอยู่แล้ว ว่าหากเราจะขยายไลน์ธุรกิจ เราน่าจะทำธุรกิจประเภทจิวเวลรี่ด้วยเหตุผลง่าย ๆ ว่าเราเป็นคนในวงการอัญมณีอยู่แล้ว การเริ่มต้นทำจิวเวลรี่น่าจะเป็นทางเลือกที่ดี เพราะจิวเวลรี่เป็นของสวยงาม ราคาแพง น่าจะมีกำไรเยอะ และโอกาสที่จะโตมากกว่าธุรกิจพลอยเพียงอย่างเดียว ผมมุ่งมั่นกับธุรกิจจิวเวลรี่เป็นอย่างมาก คราวนี้ผมตั้งเป้ากับตัวเองว่า ผมจะหาเงินให้ได้ 100 ล้านบาทภายใน 2 ปี แต่งงานมีครอบครัวและเกษียณอย่างมีความสุข ผมมั่นใจในตัวเองมาก ๆ ว่าต้องทำได้ แต่ผมก็ไม่ประมาท ผมรู้ว่าตัวเองไม่มีประสบการณ์ทางด้านธุรกิจจิวเวลรี่ ดังนั้น ผมจึงทำการจ้างที่ปรึกษาด้านจิวเวลรี่โดยเฉพาะ ซึ่งที่ปรึกษาท่านนี้เชี่ยวชาญและมีประสบการณ์ด้านจิวเวลรี่มากกว่า 20 ปี ผมจึงวางแผนการผลิตและการทำตลาดอย่างครบวงจร โดยมีที่ปรึกษาเป็นแบ็คอัพ ผมใช้เงินลงทุนเกือบสิบล้านบาทในการสร้างสินค้าตัวอย่าง รวมถึงจองบู๊ทสำหรับออกงานแฟร์ในประเทศต่าง ๆทั่วโลก
ผมรู้สึกว่าการทำธุรกิจจิวเวลรี่เป็นเรื่องสนุกสนานและน่าตื่นเต้น ผมวาดฝันไปต่าง ๆนา ๆกับลูกค้าจำนวนมหาศาลที่ผมจะพบในต่างประเทศ ผมเชื่อมั่นว่าผมจะได้ออเดอร์จำนวนมหาศาลกลับมาหลังจากที่ไปออกงานแฟร์ที่ต่างประเทศ ผมยอมรับว่าผมเหนื่อยมากกับการผลิตสินค้าตัวอย่าง ทุกเช้าผมตื่นตั้งแต่หกโมงเช้าเพื่อไปดูที่โรงงาน และกลับไปโรงงานอีกทีตอนเที่ยงคืนเพื่อดูความคืบหน้า คราวนี้ผมตรวจเช็คทุกอย่างเพื่อความพร้อมในการเติบโตของธุรกิจผม ทุกอย่างฉุกละหุกมาก ผมรู้สึกเหนื่อยมากกับขั้นตอนการผลิตจิวเวลรี่ แม้ว่าแฟนผมจะเชี่ยวชาญด้านการทำจิวเวลรี่อยู่แล้ว แต่ก็ยอมรับว่า เป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่เหนื่อยมาก ๆในชีวิต แล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง สินค้าตัวอย่างของผมเสร็จอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด ความเหน็ดเหนื่อยของเราหมดไปหลังจากเราได้เห็นสินค้าตัวอย่าง เราทำการแพ็คสินค้าลงกล่องและบินไปอิตาลีเพื่อที่จะเปิดงานแฟร์งานแรกในชีวิต ปัญหาต่อไปของผมคือ กระเป๋าเดินทางที่แบกสินค้าไปนั้นหนักมาก ๆ ผมและแฟนต้องแบกสินค้าน้ำหนักกว่า 60 กิโลกรัมคนละ 2 ใบเพื่อไปจัดงานแฟร์ ผมจำได้ว่าผมไม่เคยทะเลาะกับแฟนแม้แต่ครั้งเดียว แม้ว่าจะยากลำบากเพียงใด ด้วยเหตุผลที่ว่าเราสองคนรู้กันดีว่า ยิ่งอยู่ในช่วงที่ลำบากมากเท่าไหร่ เรายิ่งต้องให้กำลังใจกันมากขึ้น เพราะถ้าต่างฝ่ายต่างใส่อารมณ์ใส่กัน ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น เราจึงมักจะยิ้มให้กันเมื่อสถานการณ์เลวร้ายมาถึง
วันแรกของการจัดงานแฟร์ ผมลุ้นจนเหงื่อตก เดินไปเดินมาในบู๊ทตลอดเวลา นั่งไม่ติดเก้าอี้ ลุ้นว่าวันนี้จะได้ออเดอร์เท่าไหร่ ลูกค้าจะชอบงานของเราหรือไม่ พองานแฟร์เริ่มเปิดตอน 9 โมงเช้า ลูกค้าก็เริ่มเดินเข้ามาอย่างเบาตา แต่ก็ค่อย ๆเพิ่มจำนวนในเวลาต่อมา ผมเริ่มเห็นปัญหาว่าบู๊ทของเราอยู่ชั้น 2 มีจำนวนลูกค้าน้อยมากที่จะเดินขึ้นชั้น 2 แต่ก็มีลูกค้าบางคนที่เดินผ่านและสอบถามสินค้าของผม ด้วยความที่ผมไม่รู้ว่าลูกค้าจะชอบสินค้าประเภทใด ทำให้ผมผลิตงานจิวเวลรี่ที่มีความหลากหลาย แต่ไม่ได้เจาะจงไปในทางใดทางหนึ่ง ซึ่งถือเป็นความคิดที่ผิดอย่างรุนแรง ผมค้นพบว่าลูกค้าแต่ละคนมีความชอบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าเราจะมีสินค้ามากมาย แต่หากเราไม่ได้เจาะจงสินค้าให้เฉพาะทาง เราก็จะขายสินค้าของเราได้ค่อนข้างยาก ปัญหาต่อไปคือเรื่องภาษา ลูกค้าส่วนมากไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ ซึ่งผมแปลกใจเป็นอย่างมากว่าทำไมคนไทยอย่างผมกลับสามารถพูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคร่วกว่าลูกค้าที่ยุโรปมากนัก ภายหลังผมพบว่า ลูกค้าชาวยุโรปส่วนมากจะไม่ใช้ภาษาอังกฤษแต่จะใช้ภาษาประจำชาติ ซึ่งทำให้การเจรจาทางการค้าเป็นไปอย่างยากลำบากมากขึ้น
หลังจากวันแรกจบลง ผมค้นพบว่า ผมไม่ได้ออเดอร์แม้แต่ออเดอร์เดียว รวมถึงจำนวนลูกค้าที่สนใจน้อยมาก ๆ ผมตกใจกับความยากในการทำธุรกิจบนโลกแห่งความเป็นจริง เพราะที่ผ่านมาผมทำธุรกิจออนไลน์มาตลอด ไม่เคยเหนื่อย ไม่เคยเหงื่อออก เอาแต่ชี้นิ้วสั่งลูกน้องเงินก็ไหลมาเทมา แถมไม่ต้องลงทุนอะไรอีกต่างหาก อย่างไรก็ตาม ผมไม่เสียกำลังใจไปอย่างง่าย ๆ ผมตัดสินใจลุยต่อด้วยการเดินออกไปต้อนรับลูกค้ามากขึ้น ปรับเปลี่ยนการแต่งหน้าบู๊ทให้เข้ากับสไตล์ลูกค้ามากขึ้น รวมถึงปรับบุคลิกตัวเองให้ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่การปรับเปลี่ยนครั้งนี้ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น ผมก็ยังไม่ได้ออเดอร์ใด ๆ จากวันที่สองและวันต่อ ๆมา ด้วยความที่เราเป็นมือใหม่ ผนวกกับเป็นผู้ขายรายใหม่ที่ยังไม่มีลูกค้าประจำ ทำให้ผมนั่งตบยุงแบบไร้ความสนใจ แต่ในขณะที่บูทอื่น ๆ ก็มีลูกค้าแบบประปลายไม่น่าตื่นเต้นมากนัก
หลังจบงานแฟร์ที่อิตาลี ผมพบว่าผมได้รับเพียง 2 ออเดอร์รวมแล้วเท่ากับ 2,000 ดอลล่าร์เท่านั้น แต่ลงทุนไปมากถึง 6 แสนบาทในแต่ละครั้งที่จัดงานแฟร์ ผมนำเรื่องนี้คุยกับที่ปรึกษาส่วนตัว ซึ่งที่ปรึกษาของผมให้กำลังใจว่าทุกคนก็เริ่มต้นแบบนี้กันหมด 2,000 ดอลล่าร์ก็ดีแล้วสำหรับงานแฟร์ครั้งแรก ซึ่งหลังจากปรึกษาหลาย ๆคน ผมก็พบกว่าหลาย ๆคนพบปัญหาคล้าย ๆ กัน ณ เวลานั้น ผมยอมรับว่า ผมคิดถึงการขายของออนไลน์มาก ๆ เพราะเงินจำนวน 2,000 ดอลล่าร์ ผมสามารถหาได้ภายในไม่เกิน 2 วันด้วยซ้ำ(โดยที่ไม่ต้องลงทุนสักบาท) แล้วผมจะเหนื่อยแทบตายบินไปต่างประเทศเพื่ออะไร อย่างไรก็ตาม ด้วยเงินลงทุนกว่าสิบล้านบาท ทำให้ผมถอยไม่ได้อีกต่อไป ผมทำธุรกิจจิวเวลรี่อยู่ 2 – 3 ปี บินไปหลายสิบประเทศ เรียกได้ว่าแทบจะไม่อยู่เมืองไทย ได้ออเดอร์บ้าง ไม่ได้ออเดอร์บ้าง กำไรบ้าง ขาดทุนบ้าง เงินทุนของผมเริ่มช็อต ทุกอย่างในชีวิตเริ่มแย่ลง ปัญหาต่าง ๆ เริ่มประดังประดาเข้ามาอย่างรับไม่ทัน ผมเริ่มกู้หนี้ยืมสิน เพื่อดำเนินธุรกิจให้อยู่รอดต่อไป หลังจากนั้น ผมพบกว่า ผมติดหนี้เกือบสิบล้านบาททั้ง ๆที่ผมดำเนินธุรกิจอย่างเหน็ดเหนื่อยตลอดมา ผมจึงตัดสินใจหยุดธุรกิจจิวเวลรี่ตอนอายุ 25 ปีพร้อมกับหนี้สินเกือบสิบล้านบาท
ผมยอมรับว่า ชีวิตในขณะนั้นไร้ซึ่งหนทางรอด มองไปทางไหนก็มีแต่ปัญหา คำว่ามืดแปดด้านยังน้อยเกินไป ผมเกิดอาการเครียดผิดปรกติ เริ่มถ่ายเป็นเลือด พยายามหาทางออกอย่างไรก็ไม่เจอ หลังจากกลับเมืองไทยไม่นาน คุณพ่อเรียกผมคุยเรื่องปัญหาหนิ้สินที่ผมก่อขึ้น คุณพ่อเสนอให้ผมนั่งประจำอยู่ออฟฟิส โดยรับหน้าที่เป็นพนักงานบริษัทคนหนึ่งในบริษัทคุณพ่อ พร้อมเงินเดือน 20,000 บาท ในส่วนของหนี้สิน ท่านจะลองคุยประนีประนอมให้ ผมรู้สึกปวดใจเป็นอย่างยิ่ง ชีวิตเหมือนตกเหวลึก อย่าว่าแต่ไม่มีเงิน สิ่งที่ตั้งเป้าไว้ทั้งหมดหายวับไปกับตา ผมถามตัวเองว่า ผมผิดอะไร ทำไมโชคชะตาต้องเล่นตลกกับผมถึงขนาดนี้ ผมขยันมากกว่าทุกคน ผมเก่งกว่าหลาย ๆคนที่ผมรู้จัก ผมพยายามและสู้ชีวิตในขณะที่หลาย ๆคนยังสนุกกับชีวิตไปวัน ๆอยู่เลย สุดท้ายผมได้คำตอบให้กับตัวเอง สวรรค์ไม่ได้แกล้งผม ผมไม่ได้ถูกโชคชะตาเล่นตลก คนเราจะประสบความสำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่กับ เหตุและผล ไม่มีอารมณ์ใด ๆเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ผมเคยเชื่อว่า ผมประสบความสำเร็จเพราะผมถนัดในธุรกิจอัญมณี ผมจึงทำจิวเวลรี่เพราะผมเชื่อในความเชี่ยวชาญของผม แต่จริง ๆ แล้วผมประสบความสำเร็จในธุรกิจได้เพราะเพราะเชี่ยวชาญด้านการตลาดออนไลน์ต่างหาก
ดังนั้น ผมลุกขึ้นมาจากเตียง พร้อมพลังใจที่กลับมาประมาณครึ่งหนึ่ง ผมพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่สำหรับธุรกิจต่อไปของผม ครั้งนี้หลักหนาสาหัสกว่า 2 ครั้งแรกมากนัก เนื่องจากการเริ่มต้นธุรกิจครั้งนี้ เริ่มต้นจากติดลบเกือบสิบล้าน ทำให้การเลือกทำธุรกิจเป็นไปได้อย่างยากลำบาก ผมเริ่มกลับมารื้อฟื้นความรู้ด้านออนไลน์อีกครั้ง โชคดีที่คราวนี้พอจะมีพื้นฐานอยู่บ้าง จึงไม่จำเป็นต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด ผมพยายามศึกษาธุรกิจออนไลน์ในรูปแบบธุรกิจแห่งความยั่งยืน คราวนี้ผมไม่หวังพึ่งเว็บไซต์อย่างอีเบย์ เนื่องจากอีเบย์ในตอนนั้นเปลี่ยนไปมาก รวมถึงคู่แข่งมากมาย ทำให้ผมคำนวณแล้วว่าหากกลับไปอีเบย์ ผมต้องไม่สามารถหาเงินจ่ายหนี้สินได้ในระยะเวลาอันสั้นได้อย่างแน่นอน ผมจึงศึกษาเว็บไซต์ค้าขายทั่วโลกอีกครั้งอย่างตั้งใจ จนกระทั่งสะดุดกับเว็บไซต์หนึ่งชื่อว่า Alibaba.com
Alibaba.com คือเว็บขายส่งใหญ่ที่สุดในโลก ผมคิดว่าการที่เราจะทำธุรกิจออนไลน์อย่างยั่งยืน ต้องทำให้ธุรกิจของเราใหญ่มากขึ้น มีจำนวนลูกค้าปลีกน้อยลง แต่เน้นหนักไปที่ลูกค้าประจำหรือลูกค้าส่ง ผมเชื่อว่าประเทศไทยมีศักยภาพในการผลิตสินค้าคุณภาพดี แต่อ่อนด้อยด้านการตลาด ผมเชื่อเหลือเกินว่า หากเกษตรกรอยากส่งผลไม้ไปต่างประเทศ การไปออกงานแฟร์ที่ต่างประเทศคงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนักสำหรับเศรษฐกิจโลกแบบนี้ ผมจึงตัดสินใจที่จะเริ่มชีวิตใหม่กับ Alibaba.com ด้วยการรับผลิตออเดอร์จิวเวลรี่ผ่านทางออนไลน์ คราวนี้ผมขยันและมุมานะมากกว่าเดิม ผมใช้เวลาในการทำงานมากถึง 16 ชม.ต่อวัน ที่เหลือเป็นเวลากินและนอน ผมใช้คติในการขายของว่า “หากคุณต้องการจะขายสินค้าให้ได้มากที่สุด คุณต้องทำอย่างไรก็ได้ให้ลูกค้าเห็นสินค้าของคุณมากที่สุด”
ผมเริ่มโปรโมตเว็บไซต์ตัวเองผ่านช่องทางหลากหลายมากขึ้น ทั้งเว็บไซต์อย่าง Alibaba.com และเว็บไซต์อื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการขายส่งสินค้าเช่น Tradeindia.com, Globalsources.com, Ec21.com เป็นต้น ซึ่งผมใช้เทคนิคการทำตลาดแบบหว่าน หมายถึงผมทำตลาดในทุกเว็บไซต์ที่มีศักยภาพพอที่จะขายของได้ ผมใช้ความอดทนนาน 6 เดือนเต็มในการโปรโมตเว็บไซต์ ผลปรากฏว่า ผลตอบรับจากเว็บไซต์หลัก ๆอย่าง Alibaba.com ดีมาก ๆ ผมมีออเดอร์เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และเริ่มมีลูกค้าประจำที่สั่งของผมในทุก ๆ ไตรมาส ถึงเวลานี้ ผมเริ่มขยับขยายช่องทางธุรกิจจากเดิมที่ทำเฉพาะสินค้าจำพวกจิวเวลรี่ โดยผมทำการหาสินค้าเพิ่มเติมโดยเน้นจำพวกเครื่องกระป๋อง ผลไม้ตากแห้งและเสื้อผ้าแฟชั่น ซึ่งหลังจากทำตลาดไปไม่นาน ผมได้รับผลตอบรับที่ดีขึ้นเรื่อย ๆตามลำดับ จนสามารถส่งของเป็นล็อตๆ และเริ่มชื่อเสียงในตลาดที่ไม่ใช่อเมริกา สาเหตุที่ผมโตในตลาดที่ไม่ใช่อเมริกาเพราะว่า Alibaba.com และเว็บไซต์ขายส่งอื่น ๆส่วนมากจะสร้างขึ้นโดยประเทศในเอเซียโดยเฉพาะประเทศจีน ดังนั้น กฏ กติกา มารยาทต่าง ๆสำหรับการใช้เว็บไซต์จึงถูกออกแบบมาให้เอื้ออำนวยกับผู้ขายชาวเอเซียมากกว่า ถึงแม้ว่าเว็บไซต์ขายส่งเหล่านี้พยายามจะสร้างมาตราฐานของตนเองให้เป็นมาตราฐานระดับโลก แต่ก็ยังมีปัญหาหลายจุดซึ่งต้องแก้ไข เช่น การคดโกง ฉ้อฉล ความปลอดภัยการชำระเงิน เป็นต้น ดังนั้น Alibaba.com จึงไม่เหมาะกับการตลาดในประเทศอย่างอเมริกามากนัก แม้ว่าจะมีลูกค้าจากอเมริกาติดต่อมาบ้าง แต่ก็จะน้อยกว่าลูกค้าจากประเทศอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ผมค่อนข้างประทับใจกับศักยภาพของ Alibaba.com เนื่องจากเว็บไซต์นี้ถือเป็นศูนย์รวมของการค้าขายแบบเป็นล็อตที่ลูกค้าให้ความน่าเชื่อถือสูงสุด ถึงมีจะมีกรณีโกงกันให้เห็นอยู่อย่างต่อเนื่อง แต่ถ้าเรามีเทคนิคการคัดเลือกซัพพลายเออร์ให้มีประสิทธิภาพ รวมถึงสามารถตรวจสอบความน่าเชื่อถือได้ ก็จะสามารถหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้ได้อย่างไม่ยาก
อีกทั้งยังเริ่มพัฒนาทำธุรกิจตัวใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆโดยการนำเข้าสินค้าผ่านทาง Alibaba เกือบทุกประเภท ซึ่งในปัจจุบันธุรกิจหลักด้านการนำเข้าในปัจจุบันคือบริษัทจำหน่ายมอเตอร์ไซต์และอะไหล่ยนต์รายใหญ๋ทั่วประเทศ
ตั้งแต่วันนั้น จนถึงปัจจุบันผมเริ่มรู้สึกสนุกกับการนำเข้า-ส่งออกออนไลน์ ซึ่งไม่จำเป็นต้องใช้เงินลงทุนมากนัก ประหยัดค่าใช้จ่าย และไม่จำเป็นต้องเดินทาง เริ่มขยายธุรกิจหลากหลายประเภท ทั้งสินค้าและบริการมากกว่า 30 ประเภทผ่านทางการทำตลาดออนไลน์ในประเทศไทย โดยสร้างยอดขายได้มากกว่า 30 ล้านบาทต่อเดือน ซึ่งผมมั่นใจว่าทุกคนก็ทำได้เช่นกันแน่นอนครับ
หลังจากนั้นไม่นานหลายสื่อเริ่มให้ความสนใจมากขึ้น และได้รับเชิญเป็นวิทยากรจากสถาบันต่างๆ ซึ่งหลังจากได้เป็นวิทยากรจากสื่อหลายที่ ผมรู้สึกสนุกและทำให้ค้นพบว่าผมรักในการถ่ายทอดความรู้ ซึ่งเปรียบเสมือนกับงานอดิเรกที่สนุกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ทำ ผมจึงตัดสินใจเปิดคอร์สอบรมเพื่อแชร์เรื่องราวและประสบการ์ณให้ลูกศิษย์ได้ประสบความสำเร็จในชีวิต โดยไม่จำเป็นต้องลองผิดลองถูกด้วยตนเอง โดยขาดผู้มีประสบการณ์ช่วยชี้แนะเหมือนที่ผมเคยต้องเผชิญมาก่อน อีกทั้งยังได้แนวทางลัดในการทำธุรกิจ มีคนที่จะคอยเป็นเสมือนที่ปรึกษา ในยามที่พบกับภาวะปัญหาที่ไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร ซึ่งผมเองอาจจะไม่ได้มีเวลามากนักเนื่องจากต้องสอนและทำธุรกิจปัจจุบันควบคู่ไปด้วย แต่ก็ยินดีและพยายามอย่างที่สุดในการให้คำแนะนำ ผมตั้งใจจัดหลักสูตรนี้ขึ้นเพื่อแบ่งปันความรู้ และแชร์ประสบการณ์ เสมือนงานอดิเรกที่ีผมรัก ทุกครั้งที่ผมสอน และได้เห็นแววตาที่เป็นประกายของผู้ที่มีความมุ่งมั่นอยู่ตรงหน้า สิ่งนั้นคือแรงบันดาลใจ และไฟในการทำงานของผมในทุก ๆวันที่ไม่มีวันหมด และมากขึ้นในทุก ๆคลาสที่ผ่านมา
“ Anyone who has never made a mistake has never tried anything new ”
( Albert Einstein )